همه مون برای یک بار هم که شده تجربه کفش های چسبی رو داشتیم، اگه به این کفش ها دقت کرده باشین، یه سطحش پرزدار و نرمه (که بهش میگن مادگی) و یه سطح دیگه اش هم زبره (که بهش میگن نر). وقتی این دو تا سطح روی هم قرار بگیرن، به هم میچسبن و بهشون میگن چسب دو طرفه پارچه ای.
حتما این بار که خواستین کفش تون بپوشین، به قسمت نرمی و زبری چسب و مسیری که چسب ها دوخته شدن خوب نگاه کنین. (اگه خودتون کفش چسبی ندارین، از کفش های اطرافیانتون کمک بگیرین).
به این چسب های دو طرفه پارچه ای، چسب نر و ماده، زیپ چسب، چسب اورکتی و… هم میگن و توی دوخت کیف های پارچه ای و نمدی، لباس ها (مثل شلوار بارداری، پشت لباس و…)، کفش، سرویس آشپزخونه (مثل دستگیره یخچال)، روبالشی و… استفاده میکنن.
این چسب ها به صورت متری تو بازار فروخته میشه و همون جوری تو تصاویری براتون مشخص کردم موقع دوخت سمتی که نرم هست، به سمت بدن شخص باشه، اگه همین نکته ساده رو رعایت نکنین و برعکس بدوزین، موقع باز شدن چسب، سمت زبر بدن شخص رو اذیت می‌کنه.
برای دوخت چسب به دو طرفش دقت کنین، یه مسیر نازک میبینین که دقیقا باید همین قسمت رو دوخت نیش برین تا چسب به پارچه وصل بشود
دوست دارین مطلب بعدی در مورد چی براتون توضیح بدم؟ حتما تو قسمت دیدگاه ها برام بنویسین
