با توجه به اینکه استعداد و علاقه اشخاص به خیاطی متفاوته (مثل دوران مدرسه که یه دانش آموز درس رو زودتر یاد میگرفت و یه دانش آموز دیگه برای یادگیری احتیاج به تمرین و تکرار بیشتری داشت) پس از خودتون توقع بی جا نداشته باشین که یه شبه خیاط ماهری بشین، خیاطی در مراحل اولیه، احتیاج به تمرین و تکرار زیادی داره.
اگه یه مروری درس های مدرسه مون بکنیم یادمون میاد که به طور مثال ریاضی رو زودتر یاد میگرفتیم، اما علوم کمی دیرتر یا برعکس؛ خیاطی هم به همین منوال هست، اگه شما یه مبحث رو زود یاد گرفتین، اما تو یه دوخت به مشکل بر خوردین، نیاز به تمرین بیشتر دارین.
خیاطی علاوه بر تمرین و تکرار، احتیاج به تمیزدوزی هم داره، یکی از آشنایانم، سال هاست هر چی کلاس خیاطی و مربی خیاطی بوده رو امتحان کرده و همیشه میناله میگه مربی های آموزشی خوب درس نمیدن و با وجود اینکه فکر کنم به اندازه سن من، سابقه خیاطی و کلاس رفتن داره، دوخت هاش تمیز در نمیاد. تنها راه حل این شخص اینه که فقط یه کم فضای ذهنش رو نسبت به آموزش مثبت تر کنه و آموزشی که دیده رو تمرین کنه و تکرار کنه تا ایرادهای خودش رو توی دوخت پیدا کنه.
کسی که خیلی کلاس و مربی عوض میکنه، یه زنگ خطر و هشدار هست که بشینه با خودش فکر کنه، از همون نکاتی که یاد گرفتم، چند درصدش رو توی دوخت هام اجرا کردم که تمیز در بیاد؟
۸۰ درصد یادگیری مربوط به یاد گیرنده است (یعنی هنرجو) ، شما بهترین مربی آموزشی دنیا رو هم انتخاب کنین، اما خودتون تمرین نکنید بی فایده است.
فیلم آموزشی با فیلم سینمایی فرق داره، یادگیری کارهای عملی مثل خیاطی، حضور ذهن بالا میخواد، باید فیلمها رو مرحله به مرحله از پایه ببینین و تمرین کنین.
هنرجویان زیادی رو میشناسم که کلاس های مربیان زیادی رو شرکت کردند و با افتخار اعلام میکنن من سر کلاس تمام مربیان خیاطی ایران بودم، اما دریغ از دوخت یک لباس؛ و بی رودربایستی بهتون میگم پارچه شون میبرن پیش خیاط های دیگه تا براشون بدوزند.
(اینو به خودم میگم که همه جای زندگی ام یادم بمونه : “با کلاس رفتنی که تمرین نکنم، تنها چیزی که بهم اضافه میشه ادعاست نه مهارت” )
اینکه من بدونم الگوی یه لباس رو چه جوری میکشن با اینکه خودم بتونم الگو رو بکشم، برش بزنم و بدوزم خیلی فرق داره.
بچه ها هم وقتی ماشین خاموشه، پشت فرمون میشینن و فکر میکنن راننده خوبی هستن، اما آیا همین که بدونی گاز چیه؟ فرمون ماشین چه جوری میچرخه؟ ماشین چه جوری روشن میشه؟ یعنی مهارت رانندگی داری؟
در تمام طول روزها و ماه ها و سال هایی که شخصی دوزی انجام میدادم تا مهارت خودم رو خیلی بالا ببرم و با اندام های مختلف آشنا بشم، ۷۰ درصد مشتری هام کلاس خیاطی رفته بودن و خیاطی رو بلد بودن. اما برای دوخت یک شلوار یا مانتو ساده هم مشتری من بودن…. چه برسه به لباس های مدل دار….
(من نیومدم اینجا کسی رو قضاوت کنم، فقط اومدم تجربه سالیان زیادی که با مشتری و هنرجو در ارتباط بودم رو بهتون بگم تا همین اول کار ببینین هدف تون از یادگیری خیاطی چیه؟… اون آدمها احساس میکنن خیاطی رو با دیدن فیلم ها بلد شدن... اما در واقع مهارتی کسب نکردن که حداقل برای خودشون یه پارچه رو برش بزنن و لباسی ساده بدوزند…)
یه مثال براتون میزنم تا بهتر اهمیت تمرین و تکرار خیاطی رو درک کنین
فکر کنین برین از بهترین مربی فوتبال ایران بپرسین: « چرا من نمیتونم بیشتر از ۳ تا رو پایی بزنم؟»
قطعا از شما میپرسه: « چقدر تمرین کردی؟»
و شما جواب بدین: « من تمرین نمیکنم، اما همه فیلم های آموزش فوتبال رو نگاه میکنم، با همه فوتبالیست های ایرانی رفیقم، تمام فوتبال های ایران و بقیه کشورها رو دقیق نگاه و تحلیل میکنم….»
مطمئنم دیگه اون مربی جواب سلامت رو هم نمیده، چون شرط موفق شدن تمرین کردنه
اگه به انتهای این مطلب رسیدی، بهت تبریک میگم، چون خیلی ها حاضر نیستن یه مطلب رو تا آخر بخونن.
تمام حرف من این بود که برای یادگیری باید تمرین کرد.
حالا بشین خودت رو قضاوت کن، ببین اومدی اینجا فیلم های آموزشی ما رو فقط نگاه کنی یا اومدی فیلم ها رو ببینی، کاغذ الگو رو برداری و الگوهایی درس دادیم رو بکشی، بذاری روی پارچه و برش بزنی؟؟؟؟
میدونم خیلی تلخ بود اما واقعیتی بود که باید بپذیریم.